Εμπνευσμένος από το πνεύμα της βιώσιμης ανάπτυξης, το 2002 ο ιδρυτής της εταιρείας “Οικοστέγες”, Άντριου Κλέμεντς (Andrew Michael Clements) άρχισε να μελετά την εφαρμογή βιοκλιματικών λύσεων στα ελληνικά κτήρια. Στόχος του Άντριου ήταν να θέσει τις βάσεις για την βιοκλιματική αρχιτεκτονική ώστε να δημιουργηθούν «βιοκλιματικά κτίρια» στην Ελλάδα. Ο Άντριου, με το μεράκι και το πάθος του πρωτοπόρου και με την υποστήριξη μιας αφοσιωμένης ερευνητικής ομάδας από αρχιτέκτονες, μηχανικούς, περιβαλλοντικούς και βοτανολόγους δημιουργήσε το 2006 το σύστημα “Οικοστέγες”.
« Θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας το όραμά μας. Να φύγουμε μαζί σε ένα υπέροχο, φανταστικό ταξίδι σ’ αυτόν τον τόπο που γέννησε τις πιο σημαντικές εξελίξεις της ανθρωπότητας, σ’ αυτό τον τόπο που γέννησε τον Πολιτισμό, σ’ αυτή τη χώρα που αγαπάμε και τη λένε Ελλάδα.Φαντάσου να θαυμάζεις μια νέα Αθήνα από την Ακρόπολη, τον Λυκαβηττό ή τον Υμηττό… Μια πόλη κρυμμένη κάτω από ένα ατελείωτο, φυσικό, ελληνικό λιβάδι που είναι απολύτως αυτοσυντηρούμενο, χωρίς καμιά φροντίδα»
Βιοκλιματική αρχιτεκτονική είναι η αρχιτεκτονική που δημιουργηθήκε από την ανάγκη για την εύρεση μιας βιώσιμης λύσης στον σχεδιασμό και την κατασκευή των κτιρίων. Οι πολεοδόμοι που ανταποκρίθηκαν πρώτοι προέρχονταν από τη Γερμανία και την Ελβετία. Ως αποτέλεσμα ήταν η αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για τις φυτεμένες στέγες και στις δύο χώρες.
Τα κατοχυρωμένα από το υπουργείο Εμπορίου, συστήματα Οικοστέγες-1 κα Οικοστέγες-8 (OS-8) βασίζονται σε μια εξειδικευμένη και αποτελεσματική μέθοδο φύτευση της στέγης, τη μόνη ειδικά μελετημένη και σχεδιασμένη για τα ελληνικά κτήρια που προσφέρει πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με άλλα είδη φυτεμένου δώματος, τόσο στο ίδιο το κτήριο όπου εφαρμόζεται, όσο και στο στενό αλλά και το ευρύτερο περιβάλλον, δίνοντας λύση σε μεγάλο αριθμό προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα σύγχρονα αστικά κέντρα.
Στην Ελλάδα έχουν γίνει πολλές προσπάθειες για να εφαρμοστεί η πράσινη στέγη στα κτήρια, με ελάχιστη, ή και καθόλου επιτυχία. Για την ακρίβεια σημειώθηκαν και πολλές θεαματικές αποτυχίες που είχαν ως αποτέλεσμα την περιορισμένη χρήση αυτής της εξαιρετικής ιδέας στη χώρα.
Τρία ήταν τα βασικά προβλήματα σ’αυτές τις προσπάθειες:
1. το στατικό φορτίο των διαθέσιμων συστημάτων που εφαρμόζονταν στην σεισμογενή ζώνη που ανήκει η Ελλάδα,
2. οι ακραίες κλιματολογικές συνθήκες της χώρας,
3. οι αυξημένες ανάγκες άρδευσης και συντήρησης των υφιστάμενων συστημάτων.
Όλες αυτές τις προκλήσεις αντιμετώπισε αποτελεσματικά η ερευνητική ομάδα της εταιρείας “Οικοστέγες” που συγκεντρώθηκε για πρώτη φορά το 2002 με στόχο να λύσει όλα αυτά τα προβλήματα και να παράγει το υπερ-ελαφρύ, αυτοσυντηρούμενο, σύστημα που πλέον έχει καθιερωθεί και ως Οικοστέγες.
Πρόσφατα σχόλια