Έχω ξανά και ξανά αναφερθεί στις θεματικές μορφές τουρισμού και κατά πόσο η Ελλάδα θα μπορούσε να προσφέρει ελκυστικά πακέτα και υπηρεσίες εναλλακτικών μορφών τουρισμού.
Διάβαζα ότι σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, ένα σημαντικό ποσοστό (άνω του 25%) ευκατάστατων με υψηλό μορφωτικό επίπεδο Ευρωπαίων ταξιδιωτών αναζητούν πρωτότυπες βιωματικές εμπειρίες και τουριστικές υπηρεσίες πέρα από το τρίπτυχο ήλιος, θάλασσα, φιλοξενία.
Δυστυχώς καταλήγουμε στα ίδια και στα ίδια. Μετράμε πόσα αεροπλάνα προσγειώθηκαν στα διεθνή αεροδρόμια μας και μετά κλαίμε για τους «all inclusives» τουρίστες μας.
Ξέρετε ότι στην ακμή του, το 1905, μετέφερε 1.740.000 επιβάτες ετησίως καθώς και 251.000 τόνους εμπορευμάτων. Κάλυπτε 750 χλμ, διέθετε 159 σταθμούς και εξυπηρετούσε σημαντικές πόλεις όπως οι: Αθήνα, Μέγαρα, Ελευσίνα, Λουτράκι, Κόρινθο, Κιάτο, Ξυλόκαστρο, Διακοφτό, Αίγιο, Πάτρα, Καβάσιλα. Κυλλήνη, Αμαλιάδα, Κατάκολο, Πύργο, Ολυμπία, Κυπαρισσία, Καλαμάτα, Μεσσήνη, Μεγαλόπολη, Τρίπολη, Άργος, Ναύπλιο, Νεμέα.
Μίλησα με τον Απόλλωνα Κύρκο, αρχαιολόγο του Υπουργείου Πολιτισμού και ένα βαθύ γνώστη του ζητήματος, καθώς ο Σιδηρόδρομος της Πελοποννήσου αποτέλεσε το θέμα της διατριβής του στο Μεταπτυχιακό “Προστασία Μνημείων” της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ.
Με ενημέρωσε για πολλά θέματα σε σχέση με το τρένο και το σιδηροδρομικό Δίκτυο στην Ελλάδα, καθώς επίσης και για την αγάπη κάποιων για αυτό το μέσο μεταφοράς σταθερής τροχιάς.
Μου γνώρισε το Amnizia Railfan Club που αποτελεί τον πρώτο στην Ελλάδα διαδικτυακό ιστοτόπο συγκέντρωσης ενεργών πολιτών, που τους συνδέει το κοινό ενδιαφέρον για αυτό το μέσο. Δημιουργήθηκε το 2005 από ανθρώπους με ανιδιοτελή αγάπη και καμία επαγγελματική σχέση με το σιδηρόδρομο, με κίνητρο την προβολή των ιδιαίτερων πλεονεκτημάτων του και την ανάδειξη του ζωηρού ενδιαφέροντος των πολιτών για αυτό το σπουδαίο, αλλά αδικημένο από την Ελληνική Πολιτεία, μέσο μαζικής μεταφοράς.
Στα χρόνια που πέρασαν, το Amnizia Railfan Club έγινε δημοφιλές ξεπερνώντας τα Ελληνικά σύνορα, κατέστη σημαντική πηγή αξιόπιστων πληροφοριών και δημιούργησε ένα σπουδαίο ιστορικό και φωτογραφικό αρχείο του Ελληνικού Σιδηροδρόμου, διοργάνωσε σιδηροδρομικές εκδρομές και εκδηλώσεις για την προβολή του τρένου, ενώ παράλληλα προέβη σε δημόσιες παρεμβάσεις και τοποθετήσεις, ακόμα και καταγγελίες για εγκληματικές παραλείψεις που ζημίωσαν το σιδηρόδρομο.
Πρόσφατα το Amnizia Railfan Club, αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να συσπειρώσει τη φωνή των πολιτών, με ένα ψήφισμα, για την τμηματική επαναλειτουργία του σιδηροδρομικού δικτύου Πελοποννήσου, αρχής γενομένης από την άδικα καταργημένη προαστιακή γραμμή Καλαμάτα – Τ.Ε.Ι. – Μεσσήνη.
Ταυτόχρονα, στο ψήφισμα ζητείται από τους φορείς να διερευνήσουν τη δυνατότητα αξιοποίησης του σιδηροδρομικού δικτύου Πελοποννήσου, στην κατεύθυνση που κινούνται άλλα ιστορικά δίκτυα του εξωτερικού που είτε είναι πλήρως ενεργά για επιβατικές και εμπορικές μεταφορές (όπως σε Ελβετία, Αυστρία και Βουλγαρία) ή λειτουργούν αμιγώς για τουριστική χρήση (π.χ. σε ΗΠΑ και Γαλλία).
Τέλος, στο ψήφισμα καλούνται τα Γενικά Αρχεία του Κράτους να παρέμβουν και σε συνεργασία με τον ΟΣΕ να συγκεντρώσουν και να διασώσουν το πλούσιο ιστορικό και σχεδιαστικό αρχείο των Σιδηροδρόμων Πελοποννήσου. Όπως επισημαίνει ο κ. Μπελαβίλας, τα Γενικά Αρχεία του Κράτους έχουν ήδη αντιδράσει και ξεκίνησαν την προσπάθεια συλλογής και διάσωσης του αρχειακού υλικού. Επίσης, το Ελληνικό Τμήμα του TICCIH έχει καταθέσει στις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΠΟΑ φακέλους τεκμηρίωσης για την εσωτερική γραμμή Κορίνθου- Μύλων- Καλαμάτας, ζητώντας την κήρυξη όλης της γραμμής ως μνημείου, ωστόσο δεν έχει λάβει ακόμα καμία απάντηση από το υπουργείο.
Κε Περιφερειάρχα, κ.κ. δημοτικοί άρχοντες έχετε υπ όψη σας ότι το σιδηροδρομικό δίκτυο περνάει μέσα από ορισμένα από τα πιο όμορφα σημεία της Πελοποννήσου, όπως το φαράγγι της Ανδρίτσας στην Αργολίδα, το φαράγγι της Νικολακάκαινας στην Αρκαδία, το πέρασμα δίπλα από τις αμμοθίνες της Κυπαρισσίας ή το φοινικόδασος του Καϊάφα στην Ηλεία. Θα μπορούσε να δημιουργήσει προσφορά στο τουρισμό και στο τοπικό εισόδημα;
Το μετρικό δίκτυο της Ελλάδος είναι ιδεώδες για την ανάπτυξη του τουρισμού, μέσα από ήπιες μορφές, που θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη της περιοχής. Γιατί να μην έρθουν εδώ ξένοι για να απολαύσουν μοναδικές διαδρομές μέσα στη φύση, την τοπική γαστρονομία, να δουν παραδοσιακά ελαιοτριβεία και οινοποιεία, και να επισκεφθούν μοναδικά μνημεία;
Τουριστικά τρένα, δημιουργία πεζοπορικών διαδρομών, ανάπτυξη του ποδηλατικού τουρισμού μέσω μετατροπής εγκαταλελειμμένων σιδηροδρομικών γραμμών σε ποδηλατικές διαδρομές, θα μπορούσαν να δώσουν ζωή στις τοπικές κοινωνίες.
Οι φωτογραφίες είναι των: Σπύρου Νικολακόπουλου, Νίκου Καντήρη και Ζαχαρή Χρήστου απο το http://www.amnizia.org/gallery
Επικοινωνούμε με το http://www.amnizia.org/, https://www.facebook.com/pages/Amnizia/215159645172193
Περιμένω τα σχόλια σας και εντυπώσεις.
Πρόσφατα σχόλια