Ταξίδια γεύσης με παραδοσιακά γλυκά από όλο τον κόσμο.
Τα γνωστά μας γλυκά, σιροπιαστά ή σοκολοτένια, κέικ ή πάστες, έχουν το χώρο τους, την πατρίδα τους, από εκεί που ξεκίνησαν!
Διεκδικούν πάρα πολλές χώρες την αυθεντικότητα της συνταγής και της προέλευσης , μάλιστα πολλές χώρες διεκδικούν την πιστοποίηση ΠΟΠ( προϊόντα με ονομασία προέλευσης).
Και ποιος δεν ξέρει το Γαλακτομπούρεκο!! ένα ελληνικότατο…… επιδόρπιο, πλούσιο σε κρέμα με τραγανό φύλλο και σιρόπι. Δύο συνταγές παρουσίασης. Μία στο ταψί με πάνω κάτω φύλλο και η δεύτερη γαλακτομπούρεκο σε ρολό.
Παρόλο που η καταγωγή του είναι ξεκάθαρη σαν ένα χαρακτηριστικό γλυκό της ελληνικής κουζίνας, υπάρχει ένα μικρό μπέρδεμα με το όνομά του.Από το 1788, άλλωστε, υπάρχουν μαρτυρίες ότι οι Οθωμανοί έφτιαχναν γλυκά με πολλά φύλλα που έμοιαζαν με τα “γκατό φεγγιέτ” των Γάλλων.
Το περίεργο είναι ότι παρόλο που για τον όρο ”φύλλο” χρησιμοποιείται διεθνώς η ελληνική λέξη, είναι σχεδόν σίγουρο ότι η καταγωγή του φύλλου είναι τουρκική.
Ο μπακλαβάς (Τουρκ.: Baklava) είναι ένα γλύκισμα που συναντάται σε πολλές κουζίνες της Μέσης Ανατολής και των πρώην Οθωμανικών χωρών, ενώ πρόσφατα ξέσπασε διαμάχη ανάμεσα στην Τουρκία και την Κύπρο για την κατοχύρωσή του.
Το γλυκό έχει σαφείς επιρροές από τη βυζαντινή κουζίνα όπου συναντώνται συναφή γλυκά.
Η πόλη Gaziantep στην Τουρκία φημίζεται για τον μπακλαβά της και θεωρείται ως η πόλη στην οποία γεννήθηκε το γλύκισμα. Το 2008, η Τουρκία κατοχύρωσε το Μπακλαβά ως Π.Ο.Π. μέσω του Τουρκικού γραφείου ευρεσιτεχνιών.
Εξαιρετικά όμως, είναι και τα βουτυράτα μπακλαβαδάκια Βηρυτού από τον Λίβανο.
O Σπύρος Βρυώνης (1971) υποστήριξε ότι το ελληνικό γλύκισμα “κοπτή” ήταν η βυζαντινή έκδοση του σημερινού μπακλαβά.
Παρ’όλα αυτά ο Perry, Charles. (1994) υποστήριξε ότι ενώ η κοπτή περιείχε ξηρούς καρπούς και μέλι, η συνταγή δεν περιλάμβανε ζύμη. Συγκεκριμένα, στην προετοιμασία του βράζανε σε λάδι, μέλι και νερό φρούτα, τα ανακατεύανε με ψιλοκομμένους ξηρούς καρπούς και το σερβίρανε.
Ο Perry υποστήριξε επίσης ότι πρώτοι οι Τούρκοι της Κεντρικής Ασίας ξεκίνησαν να φτιάχνουν ψωμί με πολλά επίπεδα ζύμης και έδειξε ότι ο χαμένος κρίκος ανάμεσα στον μπακλαβά των τούρκικων φυλών που κατοικούσαν στην Κεντρική Ασία και στον σημερινό μπακλαβά των Τούρκων της Τουρκίας, είναι το γλυκό pakhlavası, το οποίο δημιούργησαν οι κάτοικοι του Αζερμπαϊτζάν. Η μόνη διαφορά του με τον σημερινό μπακλαβά, είναι ότι η ζύμη, αν και είχε πολλά επίπεδα, δεν ήταν ζύμη φύλλου κρούστας, η οποία δημιουργήθηκε πρώτη φορά στις κουζίνες του ανακτόρου Τοπκαπί.
Όπως και αν το ζητήσετε πάντως, οι ζαχαροπλάστες φτιάχνουν εδώ και πολλά χρόνια το ίδιο γλυκό. Πρόκειται για μια αφράτη τούρτα με σοκολατένιο παντεσπάνι, σαντιγί και κεράσια ανάμεσα στις στρώσεις.
Λέγεται ότι κατάγεται από τη Γερμανία όπου βρίσκεται και το κανονικό δάσος Black Forest, αν και μάλλον δεν έχει σχέση τόσο με το ίδιο το δάσος, ούτε μοιάζει με αυτό, όπως πιστεύουν μερικοί. Συναντάται επίσης, στην Αυστρία και την Ελβετία.
Την ονομασία του πήρε κατά τα λεγόμενα από το λικέρ κερασιού Schwarzwälder Kirsch που προέρχεται από το Black Forest της Γερμανίας.
Στην Αμερική φτιάχνουν συχνά Black Forest χωρίς αυτό το λικέρ, γεγονός που οδήγησε την γερμανική νομοθεσία να κατοχυρώσει ως αυθεντική Black Forest μόνο εκείνη που χρησιμοποιεί αυτό το λικέρ.
Παραδοσιακό βιεννέζικο γλυκό που όμως, έχει συνδεθεί πολύ και με τη Γερμανία αλλά και με τις χώρες της πρώην Αυστροουγγαρίας. Πρόκειται για ένα γλυκό ρολό από χοντρή σφολιάτα, με γέμιση από μήλα, ζάχαρη και κανέλα. Strudel σημαίνει στα γερμανικά «δίνη», «στροβιλισμός» εξ ου και το σχήμα του γλυκού και έχει ρίζες στον τουρκικό μπακλαβά.
Η πρώτη συνταγή strudel ανακαλύφθηκε το 1696 και πρόκειται για χειρόγραφη βιεννέζικη συνταγή.
Φτιαγμένο με πλούσια κρέμα από τυρί (mascarpone), σαβαγιάρ (μαλακά μπισκότα βουτηγμένα σε καφέ με γάλα) και πασπαλισμένο με μια γενναία δόση από κακάο, το tiramisu σημαίνει «σήκωσέ με» στα ιταλικά. Διαμάχη έχει ξεσπάσει για τον ακριβή τόπο γέννησής του. Πολλοί πιστεύουν ότι δημιουργήθηκε στη Σιένα, ενώ άλλοι στο Treviso.
Το Τρεβίζο, κοντά στη Βενετία, απαιτεί να αναγνωριστεί ως πατρίδα του δημοφιλούς γλυκού, λέγοντας ότι δημιουργήθηκε εκεί για πρώτη φορά τη δεκαετία του ’70.
Στην παραδοσιακή συνταγή του τιραμισού υπάρχει και γλυκό κρασί Μαρσάλα αλλά η συνταγή έχει τροποποιηθεί σε διάφορες περιοχές του κόσμου– το κρασί έχει αντικατασταθεί από μπράντι, ρούμι, μαδέρα ή ακόμη και Bailey’s.
Το Τρεβίζο ισχυρίζεται ότι το γλυκό φτιάχτηκε πρώτη φορά από την Ada Campoel, ιδιοκτήτρια ενός εστιατορίου, η οποία ήθελε να φτιάξει ένα γλυκό που θα της έδινε ενέργεια μετά τη γέννηση του πρώτου της παιδιού.
Όμως η ακριβής προέλευση δεν αποδείχτηκε ποτέ πέραν πάσης αμφιβολίας, και υπάρχουν ισχυρισμοί ότι επινοήθηκε τον 17ο αιώνα προς τιμήν του Μεγάλου Δούκα της Τοσκάνης, ή στο Τορίνο, ως δώρο για τον Camillo Cavour, τον 19ο αιώνα, ή ακόμα και ως «σφηνάκι ενέργειας» για τις πόρνες που δούλευαν στους οίκους ανοχής τη δεκαετία του ’50.
(Πηγή: www.lifo.gr)
Μια παραδοσιακή συνταγή που έρχεται απευθείας από την Κύπρο. Θυμίζει στη γεύση τον μπακλαβά, αλλά με αρκετές διαφορές από αυτόν.
Το όνομά του προήλθε όταν το γλυκό σερβιρόταν στα σπίτια μεταξύ των κυριών.
Επίσης, το μακρόστενο σχήμα του θυμίζει γυναικεία δάχτυλα. Είναι ένα τηγανητό σιροπιαστό γλυκό από φύλλο και γέμιση από αμύγδαλα και μπαχαρικά, ενώ για να είναι πλήρως επιτυχημένο, πρέπει να είναι πολύ πολύ τραγανό.
Η λέξη «crepe» προέρχεται από τη λατινική λέξη «crispa» που σημαίνει κατσαρός.
Η ακριβής καταγωγή της κρέπας είναι η Βρετάνη ενώ θεωρείται μία από τις εθνικές γεύσεις της Γαλλίας, αν και είναι εξαιρετικά δημοφιλής στην Αμερική (pancakes).
Σερβίρεται συνήθως με διαφόρων ειδών γέμιση, από την απλούστερη μόνο με ζάχαρη, μέχρι την πιο περίπλοκη και πλούσια με παγωτό, σιρόπι, σοκολάτα, γλυκό του κουταλιού και ό,τι βάλει ο νους σας.
Στη Βρετάνη η κρέπα συνοδεύεται παραδοσιακά με μηλίτη.
Γνωστό και ως «Napoleon», το mille-feuille σημαίνει στα γαλλικά 1000 φύλλα. Η Γαλλία κατέχει τα πρωτεία στην παρασκευή του mille-feuille και ειδικά στο Παρίσι μπορείτε να γευτείτε από τα καλύτερα και πιο γευστικά mille-feuille του κόσμου. Παραδοσιακά φτιάχνεται από τρία φύλλα σφολιάτας χωρισμένα μεταξύ τους με δύο παχιές στρώσεις κρέμας βανίλιας, ενώ μερικές φορές στην κρέμα προστίθεται και σαντιγί ή μαρμελάδα ή ακόμα και σοκολάτα ή φράουλες. Η κορυφή συνήθως, πασπαλίζεται με ζάχαρη άχνη, τρούφα ή αμύγδαλα.
Η προέλευσή του δεν είναι ξεκάθαρη, αν και φαίνεται ότι προέρχεται από ένα παλιό γλυκό του Μεσαίωνα (ίσως και ιταλικής καταγωγής) που βελτίωσε ο…συνήθης ύποπτος Careme, αλλά έβγαλε από την αφάνεια ο παριζιάνος ζαχαροπλάστης Sergent: άρχισε να το φτιάχνει το 1867 και το έκανε μόδα στο Παρίσι. Από τότε αποτελεί στάνταρ όχι μόνο στα ζαχαροπλαστεία αλλά και σε φούρνους -εξαιτίας της σφολιάτας- της Γαλλίας και της Ιταλίας ιδιαίτερα, αλλά και όλης της Ευρώπης.
Αν και στο μυαλό μας το fondue σοκολάτας έχει ταυτιστεί με τη Γαλλία, η πρώτη μαρτυρία για το fondue τυριού προέρχεται από τη Ζυρίχη το 1699. Παρ’ όλα αυτά εξελίχθηκε και πήρε διάφορες μορφές (με σοκολάτα, λάδι, τυρί, μέλι κτλ). Το fondue σοκολάτας έχει στο κατσαρολάκι του ζεστή ρευστή σοκολάτα στην οποία βουτάς κομμάτια φρούτων. Το fondue έχει ειδικό σκεύος, πιρούνια και πιατάκια.
Η αυθεντική βιεννέζικη Sacher Torte είναι ένα από τα πιο διάσημα γλυκά παγκοσμίως εδώ και πολλά χρόνια !!!
Το Βιεννέζικο υπέροχο και διάσημο σοκολατένιο γλυκό, που πρωτοέφτιαξε ο Φραντς Ζάχερ το 1832 για έναν πρίγκηπα, . Από τότε η αυθεντική συνταγή της Sacher Torte είναι επτασφράγιστο μυστικό του ομώνυμου ξενοδοχείου της Βιέννης και μόνο η αυθεντική φτιάχνεται με τη συγκεκριμένη συνταγή.
Η βάση της είναι ένα σοκολατένιο κέικ, με μια λεπτή γέμιση από μαρμελάδα βερίκοκο, απλωμένη με το χέρι. Το σοκολατένιο γλάσο που την καλύπτει είναι ίσως, το πιο ελκυστικό κομμάτι του συγκεκριμένου γλυκού που το κάνει παράλληλα και τόσο όμορφο.
Αυθεντικό μιλανέζικο γλυκό, αν και δεν έχει κατοχυρώσει της προέλευσή του, που καταναλώνεται κυρίως τα Χριστούγεννα. Μοιάζει με ψηλό, κυλινδρικό γλυκό ψωμί με σταφίδες, αποξηραμένα φρούτα ή κομματάκια σοκολάτας.
Συναντάται πολύ συχνά και σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως στη Βενεζουέλα, την Αργεντινή, τη Βραζιλία, την Ουρουγουάη, τη Βολιβία και αλλού. Είναι σήμα κατατεθέν του Μιλάνου και προέρχεται από την ιταλική λέξη «panetto» που σημαίνει μικρό καρβέλι ψωμί. Συνήθως έχει ύψος 12-13 εκατοστά και βάρος μέχρι ένα κιλό.
Το κέικ-τσουρέκι panettone που παραδοσιακά προσφέρεται τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά στην Ιταλία, συνοδεύουν πολλοί θρύλοι. Η επικρατέστερη εκδοχή για την προέλευση του γλυκού, θέλει έναν Μιλανέζο αρτοποιό ο οποίος έπρεπε να προσφέρει τα Χριστούγεννα του 1476, ψωμί στον Λουδοβίκο ντι Μόρο. Καθώς ο Τόνι περίμενε να ψηθούν οι φοκάτσες του, που ήταν τα Ιταλικά λαδόψωμα, τον πήρε ο ύπνος και τελικά τις έκαψε. Βλέποντας ζύμη που είχε περισσέψει από το ψωμί, σκέφτηκε να προσθέσει μέλι, σταφίδες, και ζαχαρωμένα φρούτα. Έτσι έκανε ένα γλυκό ψωμί και το παρουσίασε στον Λουδοβίκο σαν ψωμί του Τόνι (Pan di Toni) που αργότερα έγινε Panettone.
(Πηγή www.thatslife.gr)
Οι Ιταλοί αρτοποιοί παράγουν περίπου 117.000.000 panettone και pandoro κέικ κάθε Χριστούγεννα, με την αξία τους να φτάνει τα 579.000.000 ευρώ.
(Πηγή www.i-food.gr)
Είναι ένα παραδοσιακό κρεμώδες ιταλικό γλυκό από γάλα, κρέμα και ζάχαρη, μαζί με ζελατίνη. Αφού αναμειχθούν όλα τα υλικά μεταξύ τους, ψύχονται προκειμένου να κρυώσουν και να πήξουν. Οι ρίζες της Pana cotta είναι από τη Βόρεια Ιταλία και την περιοχή του Piemonte, αλλά είναι δημοφιλές γλυκό σε ολόκληρη τη χώρα και σερβίρεται με φρούτα (μούρα ή φράουλα), σοκολάτα ή καραμέλα. Η δημιουργία της Pana cotta λέγεται ότι προήλθε από τον ηπειρωτικό Βορρά της Ιταλίας όπου η κρέμα υπήρχε σε αφθονία και τρωγόταν σκέτη με φουντούκια ή φρούτα. Στη συνέχεια λέγεται ότι οι κάτοικοι την έπηζαν με τον ζωμό από βρασμένα κόκκαλα ψαριών, μέχρι να φτάσουμε στον σύγχρονο τρόπο παρασκευής της με ζελατίνη.
Ποιά είναι η ιστορία του μακαρόν;
Το macaron κατάγεται από τη Γαλλία και φτιάχνεται από αυγά, ζάχαρη, άρωμα πικραμύγδαλου, χρώμα και συνήθως γεμίζεται με κρέμα ή μαρμελάδα.
Εντύπωση κάνουν τα διάφορα χρώματα των macaron και οι διαφορετικές γεύσεις που μπορεί να τα βρει κανείς.
Ενα μπέρδεμα έχει δημιουργήσει η Αγγλία όταν χρησιμοποιήθηκε ο όρος «macaroon» για να υποδηλώσει το μικρό κέικ καρύδας.
Για το άρθρο χρησιμοποίησα υλικό από τις σελίδες:
www.thatslife.gr,www.lifo.gr,http://el.wikipedia.org/wiki,www.clickatlife.gr
Καλά ταξίδια!! Έρχονται συνταγές.
Σχετικά άρθρα: